Πριν την εξάπλωση του δικτύου και των μέσων αποθήκευσης, ο βασικός τρόπος διαμοιρασμού του λογισμικού ήταν σε πηγαίο κώδικα, τυπωμένο σε χαρτί περιοδικού ή βιβλίου, τα οποία ο χρήστης θα μελετούσε και μετά θα πληκτρολογούσε στον μικρο-υπολογιστή του. Αν και η διαδικασία αυτή φαίνεται κάπως ξεπερασμένη, φαίνεται ότι είχε το πλεονέκτημα μια αίσθησης ιδιοκτησίας, καθώς και μιας έμμεσης ενθάρρυνσης για σκόπιμες ή ακούσιες μετατροπές, οι οποίες τελικά λειτουργούσαν θετικά για τις γνώσεις και τις δεξιότητες του χρήστη.
